Św. Józef – mężczyzna łagodny, pośród życiowych burz. Patron ludzi unikających narzekania! Opiekun tych, którzy przy chaosie myśli szukają Bożego Oblicza.

Cisza w Józefie otworzyła drzwi Jezusowi. Ile energii zużyłby na udowadnianie, co się mu należy. Czy wtedy kołysałby na rękach Jezusa?

„Wiem”, jak ma być w świecie, w Kościele, w moim domu. W zasadzie to wiem „najlepiej”. Ktoś, kto myśli inaczej wywołuje u mnie złość, gniew. Narzekam. Wypełnione narzekaniem serce jest zbyt zajęte!

„Precz! Precz! Ukrzyżuj Go”( J 19, 15).

„Pomiędzy bodźcem a reakcją jest przestrzeń: w tej przestrzeni leży wolność i moc wyboru naszej odpowiedzi” (Viktor Frankl).

W tej przestrzeni  – Jego Obecność!

Czy umiem spojrzeć na człowieka, jak ktoś, dla kogo każde spotkanie jest nauką, wartością, darem? Wśród wielu cech mieć taką jedną – być zaciekawionym, gdy ktoś do mnie mówi!

A Jezus jest tak blisko…

„(…)  na rufie, oparty na wezgłowiu” (Mk 4, 38).

A gdyby tak wrócić do pierwotnej miłości. Ujrzeć, że przy wzburzonym morzu niezadowolenia, frustracji – nie jestem sam. Jest ON. Nawet, gdy wydaje się, że śpi. W łodzi mojego życia. I staranie dostrzega! I niemoc przemienia!

„Radowali się ciszą, która nastała” (Ps 107,30).

Rozeznawanie jest łatwiejsze, gdy łagodnieją w nas burze, nawet gdy grzmi dookoła…

„Nie może dobre drzewo wydać złych owoców” (Mt 7,18)

ZADANIE: Spróbuj w tym tygodniu znaleźć przestrzeń, w której jest  moc wyboru Twojej odpowiedzi, w sytuacji, w której na ogół zareagowałbyś impulsywnie, bez zastanowienia. Zatrzymaj się, wypełnij tę przestrzeń Jego obecnością . Niech pomocą będzie Ci psalm 131.