Św. Józef – mężczyzna rozważny, odważny w decyzjach i wrażliwy. Patron tych, którzy, decydując w swoim życiu, wznoszą się na wyżyny duchowe. Opiekun pragnących żyć nie byle jak.

Józefie, idziesz w nieznane. Z zaufaniem. Zabierasz trzech towarzyszy drogi – sumienie, wolną wolę i rozum. Bez nich życie jest płytkie, i droga byle jaka.

„Przyszedł mi z pomocą duch mądrości” (Mdr 7, 7).

„(…) bo blask jej nie ustaje” (Mdr 7, 10).

Idziesz w nieznane. Rozmyślasz. Na rozmyślaniu się nie kończy. To nie wszystko. Bo można tak rozmyślać całe życie. Wybierasz. Wybór jest zawsze darem. Jestem zdolny do wyboru.

„Idź, sprzedaj wszystko, co masz i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną” (Mk 10, 21).

Jestem jak ewangeliczny młodzieniec. Gdzie jest mój skarb? Bóg zaprasza mnie na swoją drogę. Może radzi, by pozbyć się nawet tego, co lubię, od czego jestem uzależniony, co mnie zbyt pochłania. On wie, że bez tego pójdzie nam się lepiej. Że będzie jaśniej! Że będę szczęśliwy!

„Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony” (Mk 10, 22).

Wolna wola. Cenniejsza od złota. Boże oczy spoglądają za mną, nawet, gdy wybieram tak, że za zakrętem czeka smutek.

„Jezus spojrzał na niego z miłością” (Mk 10, 21).

Wolna wola to nie wszystko. Mam jeszcze w drodze sumienie. Ono potrafi mnie zatrzymać i zawrócić z niewłaściwych ścieżek. Może właśnie powrót zaczyna się od smutku. To smutek podpowiada mi czasem, że coś jest nie tak. Podpowiada, czego potrzebuję pozbyć się w drodze, bo ciężary za ciężkie, bo głowa zbyt pochylona i piękna drogi nie dostrzegam.

„U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe” (Mk 10, 27).

Józefie, rozum podpowiada Ci rozwiązania, wyborami i decyzjami budujesz dom dla Pana, sumienie nie pozwala Ci oddalić Miriam. Jest wrażliwe, ciche. Tak się odkrywa sens!

„Jedynie w Bogu spokój znajduje ma dusza” (Ps 62, 2).

Rozum bez woli bezskutecznie myślałby przez całe życie, wola bez rozumu straciłaby rozeznanie, rozum bez sumienia by się panoszył, sumienie bez rozumu zapłakałoby się na śmierć.

Zabieram was trzech na drogę. Wznoście mnie na wyżyny Pana.

„Jesteśmy w drodze do Boga, już sama ta okoliczność nadaje sens każdej godzinie i każdemu dniu” (abp Fulton Sheen).

Zadanie: Zastanów się, co Cię zbyt pochłania, co przesłania jasność patrzenia, co jest złotą kulą u nogi, która uniemożliwia Ci pójście za Jezusem? Zastanów się, jak możesz to zmienić. I najważniejsze: podejmij decyzję, że chcesz to zrobić.